Co oznacza prośba w modlitwie Ojcze nasz: „Przyjdź Królestwo Twoje, bądź Wola Twoja, jako w Niebie, tak i na ziemi”

Z tego, co Jezus mówi do Luizy, wynika w sposób oczywisty, że:

1. Królestwo Boże jest wypełnieniem Jego Woli.

2. Wola Ojca ustanowiła swoje Królestwo w Przenajświętszym Człowieczeństwie Jezusa, dając Mu wszystkie swoje atrybuty i prawa boskie.

3. Wszystko, co Jezus posiada w swoim godnym uwielbienia Człowieczeństwie, pragnie przekazać swojemu Ciału Mistycznemu. Słowa jako w Niebie, tak i na ziemi są w Jezusie i Maryi doskonałą rzeczywistością: jak w Ojcu, tak też jest i w Synu. Dlatego też tak długo, jak Jezus i Maryja żyli na ziemi, Królestwo Boże istniało na ziemi. W nas natomiast musi być Ono gorącym pragnieniem i nieustannym błaganiem, ponieważ jest Obietnicą Bożą. Święty Augustyn mówi: Bądź Wola Twoja: w Kościele, jak i w naszym Panu Jezusie Chrystusie; w Oblubienicy, która została przez Niego poślubiona, jak i w Oblubieńcu, który wypełnił Wolę Ojca.

4. Ta Boża Obietnica Królestwa ma się jeszcze spełnić na ziemi, tak jak się już spełnia w Niebie. Oznacza to dwie rzeczy:

• nie tylko po śmierci mamy dostąpić Królestwa Bożego, lecz także w czasie historycznym mamy go jeszcze oczekiwać. Świat z pewnością nie może się zakończyć, dopóki się w pełni nie objawi (jest to przywrócenie porządku Stworzenia sprzed grzechu pierworodnego).
• Królestwo Boże jeszcze nie nadeszło, ponieważ nie należy Go mylić ze Zbawieniem czy z Kościołem.

5. Owo Królestwo, o które Kościół nieustannie prosi w modlitwie Ojcze nasz (bądź Wola Twoja, jako w Niebie, tak i tutaj na ziemi), w stosunku do Odkupienia i Kościoła jest jak Owoc w stosunku do drzewa: Owoc ten jest już w istocie obecny w drzewie od samego początku, od swego zasiania. Drzewo zostało zasiane, jest pielęgnowane i rośnie, wydaje liście i kwiaty, ale celem tego wszystkiego jest wydanie owoców. Podobnie jest z Odkupieniem, z sakramentami, z Kościołem oraz ze wszystkimi dziełami Ducha Świętego – celem tego wszystkiego jest chwalebny okres Królestwa Woli Bożej.

Wypełnianie Woli Bożej nie jest niczym nowym. Nowością jest to, że Bóg zaprasza nas do życia w swojej Woli, tak jak Ojciec, Syn i Duch Święty żyją ową Odwieczną Wolą. Nowością jest Wola Boża działająca w stworzeniu i stworzenie działające w Niej na boski sposób.

Nowością jest ta Łaska nad łaskimi, ten Dar nad darami: żebyśmy nie tylko spełniali to, czego Bóg od nas oczekuje, lecz także żyli życiem Jego Woli, i tym samym żyli i królowali wraz z Nią i w Niej.

Nowością jest ciągła wymiana woli ludzkiej i Bożej, ponieważ dusza w obawie przed swoją prosi o zastąpienie jej we wszystkim i w każdym momencie Wolą Boga, która przepełnia duszę radością, miłością i nieskończonymi dobrami, przywracając jej podobieństwo Boże utracone przez grzech oraz przywracając cel, do jakiego człowiek został stworzony przez Boga: aby żyć jak dziecko Boże i brać udział we wszystkich Jego dobrach.

Nowością jest to, że Jezus przez Dar swojej Woli dla stworzenia kształtuje w nim swoje Życie i swoją rzeczywistą obecność. W ten sposób stworzenie to służy Mu za Człowieczeństwo. Oczywiście odbywa się to nie przez pewien rodzaj zjednoczenia hipostatycznego (dwie natury w jednej osobie), ale przez zjednoczenie dwóch woli – woli ludzkiej i Woli Bożej, połączonych jednym tylko Pragnieniem (jedną Wolą), którym niewątpliwie jest Pragnienie Boże. Stworzenie to staje się wtedy triumfem Jezusa, staje się „drugim Jezusem”, nie z natury, ale przez dar łaski według słów św. Jana: …ponieważ tak, jak On jest [w niebie], i my jesteśmy na tym świecie (1 J 4,17).