Prawdy o Woli Bożej odnowią Kościół i przemienią oblicze ziemi

nauka o Woli Bożej

Z pism Sługi Bożej Luizy Piccarrety, „Małej Córeczki Woli Bożej”:

Myślałam sobie o tym wszystkim, co zostało napisane w tych ostatnich dniach i mówiłam sobie, że nie były to rzeczy konieczne ani poważne. Mogłam nie przelewać ich na papier, ale posłuszeństwo tego wymagało i byłam zmuszona wypowiedzieć FIAT nawet w tej kwestii…

Ale kiedy tak rozmyślałam, mój ukochany Jezus powiedział do mnie: Córko moja, wszystko było niezbędne, aby dać poznać, na czym polega życie w mojej Woli. Gdybyś nie powiedziała wszystkiego, mogłoby zabraknąć zalety sposobu życia w mojej Woli, a zatem nie mogliby uzyskać pełnego efektu życia w mojej Woli. […] W mojej wszechwiedzy widzę, że pisma te staną się dla mojego Kościoła jak nowe Słońce, które wzejdzie pośród niego, a ludzie, przyciągnięci jego olśniewającym światłem, będą usiłowali się przemienić w to światło, uduchowić się i przebóstwić, dzięki czemu Kościół się odnowi i przemieni się oblicze ziemi.

Nauka o mojej Woli jest najczystszą i najpiękniejszą nauką. Nie wpływa na Nią żaden cień materii ani interesu, zarówno w porządku nadprzyrodzonym, jak i w porządku naturalnym. Jak słońce będzie więc najprzenikliwsza i najbardziej płodna oraz najmilej widziana i najbardziej przyjmowana. A ponieważ jest światłem, sama da się zrozumieć i sama utoruje sobie drogę. Nie będzie budzić wątpliwości ani podejrzeń błędu. A jeśli jakieś słowo nie będzie zrozumiałe, to z powodu dużej ilości światła, które przyćmiewając umysł ludzki, nie pozwoli im zrozumieć pełnej prawdy, ale nie znajdą żadnego słowa, które nie byłoby prawdą. Co najwyżej, nie będą mogli go w pełni zrozumieć.

kwiaty

Mając więc na uwadze dobro, które widzę, nalegam, abyś niczego nie pomijała w pisaniu. Jedno słowo, jeden efekt, jedno porównanie o mojej Woli może być jak dobroczynna rosa dla dusz, tak jak dobroczynna jest rosa dla roślin po upalnym dniu, jak ulewny deszcz po długich miesiącach suszy. Nie możesz zrozumieć całego dobra, światła i mocy, które się znajdują w jednym słowie, ale twój Jezus to zna i wie komu ma posłużyć, i zna dobro, jakie ma przynieść.

Gdy to mówił, ukazał mi stolik pośrodku Kościoła, a na nim wszystkie pisma na temat Woli Bożej. Wielu czcigodnych ludzi otaczało ten stolik. Zostali oni przemienieni w światło oraz przebóstwieni. I jak szli, przekazywali owo światło tym, których spotykali. A Jezus dodał: Z Nieba zobaczysz wielkie dobro, kiedy Kościół otrzyma ten niebiański pokarm, który umacniając go, odrodzi go do jego pełnego triumfu. (10.02.1924)

Życie w Woli Bożej będzie w przyszłości jedynym rodzajem świętości, nie w wymiarze ludzkim, ale boskim

…przyjdź i wejdź w moją Wolę, żyj w Niej, ażeby ziemia już więcej nie była twoim domem, ale żebym Ja sam stał się twoim zamieszkaniem. W ten sposób będziesz całkowicie bezpieczna. Moja Wola ma moc, by uczynić duszę przejrzystą. A jeśli dusza jest przejrzysta, wszystko, co Ja czynię, jest w niej odzwierciedlane. Jeśli myślę, moja myśl jest odzwierciedlana w jej umyśle i staje się światłem, a jej myśl jak światło odzwierciedla się w mojej. Jeśli patrzę, jeśli mówię, jeśli miłuję itd. – wszystko to jak wiele świateł odzwierciedla się w niej, a ona we Mnie, tak że pozostajemy w ciągłych odzwierciedleniach, w stałym kontakcie i trwamy we wzajemnej miłości. A ponieważ Ja się znajduję wszędzie, odzwierciedlenia tych dusz docierają do Mnie do Nieba, na ziemię, do Hostii sakramentalnej, do serc stworzeń, nieustannie i wszędzie. Daję światło i światło Mi wysyłają, daję miłość i miłość Mi dają. Są moim ziemskim zamieszkaniem, gdzie znajduję schronienie przed ohydą innych stworzeń.

Och, piękno życia w mojej Woli! Podoba Mi się tak bardzo, że w przyszłych pokoleniach usunę wszystkie inne świętości pod jakimkolwiek innym aspektem cnoty i przywrócę świętość życia w mojej Woli, która nie jest i nie będzie świętością ludzką, ale Bożą. Ich świętość będzie tak wzniosła, że ​​jak słońca przyćmią najpiękniejsze gwiazdy świętych minionych pokoleń. Chcę więc oczyścić ziemię, ponieważ jest niegodna tych cudów świętości. (20.11.1917)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *