Przywołanie stworzenia do porządku, na jego miejsce i do celu, do jakiego zostało stworzone przez Boga

czynienie własnej woli

Jezus, nadając tytuł książce do opublikowania na temat swojej Woli (tomy Luizy), sam zapowiada i wyjaśnia jej cel

Z pism Sługi Bożej Luizy Piccarrety „Małej Córeczki Woli Bożej”:

Znajdując się w moim zwyczajowym stanie, mój zawsze uwielbiony Jezus sprawił, że zobaczyłam wielebnego Ojca, który ma zadbać o druk pism o godnej uwielbienia Woli Boga, i przybliżając się do niego, powiedział:

„Mój synu, tytuł, który nadasz książce na temat mojej Woli i którą wydrukujesz, będzie następujący:

«Królestwo mojej Bożej Woli  pośród stworzeń. Księga Nieba. Przywołanie stworzenia do porządku, na jego miejsce i do celu, do jakiego zostało stworzone przez Boga»

Popatrz, chcę, aby także i tytuł był zgodny z wielkim dziełem mojej Woli. Chcę, aby stworzenie zrozumiało, że jego miejsce wyznaczone mu przez Boga, jest w mojej Woli, i tak długo, jak nie wejdzie do Niej, nie będzie miało miejsca, porządku i celu. Będzie intruzem w Stworzeniu, bez żadnego prawa, a zatem będzie szwendało się bez spokoju i bez dziedzictwa. A Ja, litując się nad nim, będę wołał do niego nieustannie: «Zajmij swoje miejsce, wróć do porządku, przyjdź i przyjmij swoje dziedzictwo, i zamieszkaj w swoim domu. Dlaczego chcesz żyć w obcym domu? Dlaczego chcesz zajmować teren, który do ciebie nie należy? A ponieważ do ciebie nie należy, jesteś nieszczęśliwy, jesteś sługą i pośmiewiskiem wszystkich rzeczy stworzonych.

Wszystkie rzeczy przeze Mnie stworzone, ponieważ znajdują się na swoim miejscu, zachowują porządek i doskonałą harmonię wraz z całą pełnią swych dóbr przydzielonych im przez Boga. Tylko ty chcesz być nieszczęśliwy, i to dobrowolnie. Dlatego też zajmij swoje miejsce, tam cię wzywam i tam na ciebie czekam.» Tak więc ten, kto zajmie się rozpowszechnianiem mojej Woli, będzie moim rzecznikiem, a Ja powierzę mu tajemnice Jej Królestwa.”

piękno stworzeniaTak więc po tym, ukazał mi całe Stworzenie, jak wszystkie rzeczy stworzone znajdują się na swoim miejscu zaplanowanym przez Boga, a więc w idealnym porządku i w pełnej harmonii ze sobą. A ponieważ znajdują się na swoim miejscu, Najwyższa Wola utrzymuje w stanie nienaruszonym ich istnienie, piękne, świeże i zawsze nowe, a porządek przynosi powszechne szczęście i ogólną siłę dla wszystkich. Widok porządku i harmonii całego Stworzenia budzi zachwyt! A Jezus, wracając do Swojej wypowiedzi, dodał:

Córko moja, jak piękne są nasze dzieła! Są naszym zaszczytem i naszą wieczną chlubą. Wszystkie znajdują się na swoim miejscu i każda stworzona rzecz doskonale spełnia swój urząd. Tylko człowiek jest naszą hańbą w naszym twórczym dziele, ponieważ poprzez odstąpienie od Naszej Woli, chodzi z głową w dół do ziemi i ze stopami w powietrzu. Co za nieład! Co za nieład! Budzi wstręt swoim wyglądem. Chodząc z głową w dół, wlecze się po ziemi, jest cały zamotany i się przeobraża. Brakuje mu niezbędnej przestrzeni dla wzroku, by patrzeć. Nie może rozprzestrzeniać się w przestrzeni, aby poznawać rzeczy ani bronić się, jeśli wróg jest za jego plecami, ani przebyć długiej drogi, ponieważ biedulek musi pełzać głową i nie może chodzić, gdyż czynność chodzenia należy do stóp, ta należąca do głowy to panować.

Tak więc czynienie własnej woli jest prawdziwym i całkowitym upadkiem człowieka oraz zaburzeniem ludzkiej rodziny. Dlatego też zależy Mi na tym, aby moja Wola była znana, żeby człowiek mógł powrócić na swoje miejsce i nie wlókł się już więcej z głową w dół, ale zaczął chodzić stopami, aby nie był już więcej moją i swoją hańbą, ale moją i swoją chlubą. Spójrz sama, czyż stworzenia nie wydają ci się brzydkie, kiedy widzisz je chodzącymi z głowami do ziemi? Czyż nie jest przykro także i tobie, kiedy widzisz je w takim nieładzie?” (27.08.1926)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *