Dusza posiadająca krzyż jest obiektem zazdrości i podziwu samych aniołów i świętych oraz obiektem gniewu demonów

Z pism Sługi Bożej Luizy Piccarrety:

Jezus dodał: Dzisiaj pragnę pozostać z tobą. Powiedz Mi coś. A ja: Ty wiesz, że całą moją radością jest przebywanie z Tobą. Mając Ciebie, mam wszystko. Posiadając więc Ciebie, wydaje mi się, że nie pragnę niczego innego ani nie mam nic innego do powiedzenia. A Jezus: Pozwól Mi usłyszeć twój głos, który pociesza moje ucho. Porozmawiajmy trochę razem. Ja wiele razy mówiłem ci o Krzyżu. Pozwól, że Ja dzisiaj usłyszę, jak ty mówisz o Krzyżu.

Poczułam się całkowicie zmieszana i nie wiedziałam, co mam powiedzieć, ale On posłał mi promień intelektualnego światła. Aby Go zadowolić, zaczęłam mówić:

Mój umiłowany, któż mógłby opisać, czym jest Krzyż i co czyni Krzyż? Tylko Twoje usta mogą godnie mówić o wzniosłości Krzyża. A ponieważ chcesz, abym ja o nim mówiła, więc mówię.

Krzyż, który znosiłeś, uwolnił mnie z niewoli diabła i nierozerwalnym węzłem poślubił mnie z Boskością. Krzyż jest owocny i daje mi łaskę. Krzyż jest światłem i sprawia, że jestem rozczarowana tym, co jest tymczasowe, i objawia mi wieczność. Krzyż jest ogniem i zamienia w popiół wszystko to, co nie nie należy do Boga, tak iż ​​opróżnia moje serce z najmniejszego źdźbła trawy, która może się w nim znajdować. Krzyż jest monetą o nieoszacowanej cenie, i jeśli będę miała szczęście, Święty Oblubieńcu, aby ją posiąść, wzbogacę się o wieczne monety, tak iż stanę się nabogatszą w raju, ponieważ moneta, której używa się w niebie, to krzyż dźwigany na ziemi. Krzyż wszczepił we mnie wszystkie cnoty. Krzyż jest szlachetną katedrą niestworzonej Mądrości, która uczy mnie najwyższych, najbardziej subtelnych i wzniosłych nauk. Tak więc tylko krzyż odsłonił mi najbardziej ukryte tajemnice, najbardziej tajemne rzeczy, najdoskonalszą doskonałość ukrytą przed najbardziej uczonymi i mądrymi tego świata. Krzyż jest dobroczynną wodą, która nie tylko mnie oczyszcza, lecz także daje pokarm cnotom i pozwala im wzrastać. Opuszcza mnie wtedy, gdy wprowadza mnie do życia wiecznego. Krzyż jest niebiańską rosą, która mnie chroni i upiększa mi piękną lilię czystości. Krzyż jest pokarmem nadziei. Krzyż jest pochodnią działającej wiary. Krzyż jest trwałym drzewem, które chroni i nieustannie podtrzymuje ogień miłości. Krzyż jest suchym drzewem, które rozwiewa i przepędza ​​wszelkie opary pychy i próżnej chwały i zradza w duszy pokorny fiołek pokory. Krzyż jest najpotężniejszą bronią, która rani demony i chroni mnie przed wszelkimi ich szponami. Tak więc dusza, która posiada krzyż, jest obiektem zazdrości i podziwu samych aniołów i świętych oraz obiektem gniewu i pogardy demonów. Krzyż jest moim rajem na ziemi, tak iż jeśli raj po tamtej stronie, raj błogosławionych, jest rozkoszą, to raj tutaj jest cierpieniem. Krzyż jest czystym złotym łańcuchem, który łączy mnie z Tobą, moją najwyższą Dobrocią, i tworzy najbardziej zażyłą jedność, jaką da się utworzyć, i tym samym zatraca moją istotę oraz przemienia mnie w Ciebie, mój ukochany obiekt, tak iż czuję się zagubiona w Tobie i żyję Twoim własnym życiem.

Po tym, jak to powiedziałam (nie wiem, czy są to niedorzeczności), mój ukochany Jezus, słysząc mnie, w pełni się ucieszył i porwany entuzjazmem miłości, pocałował mnie całą i powiedział do mnie: Świetnie, moja droga, dobrze powiedziałaś! Moja miłość to ogień. Jednak nie jest jak ogień ziemski, który gdziekolwiek przenika, wyjaławia i zamienia wszystko w popiół. Mój ogień jest płodny i wyjaławia tylko to, co nie jest cnotą. Wszystko inne ożywia i sprawia, że ​​kiełkują piękne kwiaty. Pozwala wydać najwspanialsze owoce i czyni duszę najwspanialszym niebiańskim ogrodem. Krzyż jest tak potężny i przekazałem mu tak wiele łask, że jest bardziej skuteczny niż sakramenty, gdyż aby przyjąć sakrament mojego Ciała, potrzebne jest przysposobienie duszy i dobrowolna jej współpraca w celu przyjęcia moich łask, a tego często może brakować. Krzyż natomiast ma moc przysposobić duszę do łaski. (Tom 3, 25.12.1899)